ارزیابی زیستگاه دارکوب سرسرخ (Dendrocopos medius) در پارک ملی گلستان

بررسی ویژگی‌های بوم‌شناختی گونه‌های حیات وحش نقش مهمی در مدیریت آنها دارد و تصمیم‌گیری در مورد شیوه مدیریتی مناسب، تنها با مشخص شدن نیازهای بوم‌شناختی یک گونه امکان‌پذیر است. در تحقیق حاضر مطلوبیت زیستگاه دارکوب سرسرخ در پارک ملی گلستان مورد مطالعه قرار گرفت. متغیرهای زیست محیطی شامل تیپ پوشش جنگلی، عوامل توپوگرافیک و ویژگی های ساختار پوشش گیاهی به همراه داده‌های حضور و عدم حضور پرنده در 106 قطعه نمونه به شعاع 25 متر ثبت و تجزیه و تحلیل داده‌ها بر مبنای رگرسیون منطقی دوتایی انجام شد. نتایج نشان داد که پارامترهای زیستگاهی شامل تعداد خشکه دارهای سرپا، نوع گونه‌های درختی، قطر و ارتفاع درختان و سطح مقطع برابر سینه درختان موثرترین پارامترهای زیستگاهی بر حضور دارکوب سرسرخ در پارک ملی گلستان است. نتایج نشان داد که زیستگاه‌های جنگلی دست نخورده و کهنسال با مشخصاتی همانند تعداد فراوان خشکه دارهای سرپا، درختانی با قطر و ارتفاع بالا و سطح مقطع برابر سینه بیشتر، در پارک ملی گلستان قابلیت پشتیبانی از گونه‌های چتر و حساس به آشفتگی نظیر دارکوب سرسرخ را دارد.